نقد و بررسی شگردها و ظرافت کاری های ادبی عطاملک جوینی در بیان حقایق تاریخی در تاریخ جهانگشای جوینی و حکایتها و عبرتهای پندآمیز

تاریخ جهانگشا آیینه و جلوه گاه حوادث و وقایعی است که در زمان حمله ی مغول و دوران حکومت آنان بر ایران گذشته است. با مطالعه مکرر این اثر و دقّت و تعمّق در آن می توان پی برد عطاملک با استفاده از آرایه های مختلف ادبی نظیر اقتباس آیات و احادیث و استعارات و تشبیهات و ....، به ذکر حوادث و وقایع تاریخی پرداخته است. در این روند مطالعاتی سعی شده است با استخراج نمونه های متعدّد تحت عناوین مختلف ادبی شگردهای عطاملک در ذکر وقایع، مورد تحلیل و بررسی قرار گیرند.در این پژوهش ابتدا کتاب تاریخ جهانگشا به طور دقیق مورد مطالعه قرار گرفت و طی آن جملات و عباراتی که جوینی به طور مستقیم و غیر مسقیم به ذکر حوادث تاریخی پرداخته است، فیش برداری و سر انجام طبقه بندی شد و فصلها و بخشهای مختلف پایان نامه طرح ریزی شد. با استفاده از این روش یافته های گوناگونی به دست آمد از جمله تصاویری جانگداز و حزن انگیز از مصایبی که طی آن دوران بر مردم ایران گذشته است و همچنین طرز فکر و عقاید و باورهای عطاملک نسبت به این حوادث و دیدگاه او در این باره و همچنین احساسات و عواطف شخصی او نسبت به مردم و قضاوت وی در مورد برخی از حکّام مغول و در نهایت آنکه عطاملک جوینی حقایق را براساس باورها و پندارهای خود به تصویر کشیده است که گاه منطبق با حقیقت هست و گاه دقیقاً همه ی آنها واقعیّت نیست.